στο μούσι, στο μουστάκι, στο φρεσκοξυρισμένο μάγουλο, στον καθαρό σβέρκο, στις στρουμπουλές γάμπες, στα δικάβαλα μηχανάκια, στις πίσω θέσεις των λεωφορείων, στα απλωμένα μπουτάκια πάνω στα λευκά μάρμαρα, στα μποξεράκια που προεξέχουν από τα φαρδιά παντελόνια, στα βρεμένα κωλαράκια κάτω από τις πολύχρωμες ομπρέλες, στα γυμνασμένα χέρια και στις αγύμναστες κοιλίτσες, στα πυκνά φρύδια, στα ντροπαλά βλέμματα και στα αμήχανα χαμόγελα, στο φούσκωμα του μαγιό, στα μάτια που διακρίνονται κάτω από τα κράνη, μέσα από τους καθρέφτες των αυτοκινήτων, πίσω από μαύρα γυαλιά, δίπλα από τα ηχεία, κάτω  από τα καπέλα, πάνω από τα ξεραμένα αλάτια στις τρίχες του στήθους, στις σταγόνες ιδρώτα που δεν στέγνωσαν ακόμα, στα σκουλαρίκια, στα τατού, στα αμάνικα, στα κλειστά πουκάμισα, στις βερμούδες, στα ανοιχτά κουμπιά και τα κουμπωμένα μπουφάν, στις φόρμες, στις φόρμες, στις φόρμες και στα τζιν, στα χείλη που στηρίζουν ένα τσιγάρο, στα δάχτυλα που το ‘στριψαν, στους αντίχειρες που το άναψαν, στη σταγόνα της μπίρας που έτρεξε από τα χείλη, στα αθλητικά παπούτσια, στα άρβυλα και τις οικοδομικές παντόφλες, στα αφτιά, τα μάτια, στις θηλές, στις κοιλιές, στα φαγωμένα νύχια, στις ελιές, στις τσίμπλες, στα άσπρα δόντια, στα κίτρινα δόντια, στα ντροπαλά κοιτάγματα, στα αμήχανα ακουμπήματα κρύβεται η καύλα μας για τα αγόρια