Γράμματα προς την Πυθία

Αγαπημένη μου Πυθία. Έχω ένα γκόμενο που με αγαπάει πολύ και με γαμάει και τέλεια. Το πρόβλημα είναι ότι με δένει. Βασικά, το πρόβλημα δεν είναι απλά ότι με δένει γιατί κι εμένα μου αρέσουν αυτά τα kinky παιχνίδια. Το πρόβλημα είναι ότι ξεχνάει να με λύσει. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί το κάνει αυτό. Δεν είναι ότι δε με αγαπάει. Και του το έχω πει ότι με ενοχλεί. Πυθία μου γιατί με δένει;

Πυθία: Ε, κάτι θα ξέρει αυτός. Πάντος στος χωριό μου έλεγαν «κάλιο γκομενόδενε παρά γκομενογύρευε».

Αγαπημένη μου Πυθία. Κάθε μου σχέση ξεκινάει super, με έρωτα, πάθος, φαντασίωση, τέλειο σεξ, επικοινωνία και όσο περνάει ο καιρός τόσο και γίνεται σκατά μέχρι που στο τέλος μισιόμαστε και χωρίζουμε. Πως γίνεται αυτό; Μήπως φταίω εγώ; Μήπως είμαι άτυχος;

Πυθία: Επιτέλους μια σοβαρή ερώτηση. Όχι, δε φταις εσύ. Οι σχέσεις φταίνε. Στην αρχή η σχέση έχει ενέργεια. Η ενέργεια είναι αυτό που κρατάει δύο άτομα κοντά – λέγοντας άτομα εννοώ και τα στοιχειώδη σωματίδια της ύλης, όπως μόρια, κατάλαβες. Η ενέργεια αυτή δεν είναι παρά η δυνατότητα για ύπαρξη δομής. Θυμάσαι τι μας έλεγαν στο σχολείο για την Αρχή Διατήρησης της Ενέργειας; Ε, η ενέργεια μπορεί να αλλάζει μορφή αλλά η ποσότητά της διατηρείται. Έτσι από δυναμική, γίνεται κινητική, πάλι δυναμική, θερμική και πάει λέγοντας. Γι’ αυτό και οι σχέσεις αλλάζουν μορφή αλλά η ποσότητα της ενέργειας διατηρείται.

Όμως αυτό που μας λέγαν στο σχολείο ήταν, όπως πάντα, η μισή αλήθεια. Μπορεί η ποσότητα της ενέργειας να διατηρείται όταν αλλάζει μορφή, ταυτόχρονα όμως η ποιότητά της μειώνεται, εκφυλίζεται, καθώς μετατρέπεται σε άχρηστη θερμότητα που χάνεται. Η μείωση αυτή της ποιότητας σημαίνει αύξηση της εντροπίας. Στο σύμπαν, η εντροπία αυξάνει διαρκώς, άλλοτε πιο γρήγορα και άλλοτε πιο αργά, πάντως αυξάνει. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό για την ενέργεια; Ότι αφού αλλάξει και ξαναλλάξει, στο τέλος θα έχει μετατραπεί όλη σε μια θερμότητα που δεν μπορεί να πάρει μορφή ανώτερη στην ιεραρχία, ώστε να μπορεί να κινήσει κάτι ή να κρατήσει μια δομή. Τελεολογικά λοιπόν η ποιότητα της ενέργειας μειώνεται καθώς η εντρροπία αυξάνει.

Με τον ίδιο τρόπο και οι σχέσεις ξεκινάνε από έρωτα, πάθος και επικοινωνία και γίνονται αγάπη, συντροφικότητα, μίσος και ανταγωνισμός, από επικοινωνία γίνονται κατανόηση, ανοχή, κονφορμισμός, από ειρήνη πόλεμος, κλειστοφοβία και αδιέξοδο. Η ποσότητα υπάρχει αλλά για να κάνεις πόλεμο, όχι ειρήνη όπως στην αρχή. Η ποσότητα είναι η ίδια, αλλά από ποιότητα, όπως το είπες: σκατά.

Μέχρι πότε; Οι αστροφυσικοί περιγράφουν το τέλος του σύμπαντος ως μια «ενεργειακή σούπα», μια κατάσταση όπου η ύλη (ας πούμε) απλά υπάρχει, χωρίς τη δύναμη να κρατηθεί σε καμία δομή. Αν δεν το καταλαβαίνεις έτσι, σκέψου τους φίλους σου που έχουν σχέση πάνω από 10 χρόνια, ή σκέψου τους γονείς σου κι επιτέλους χώρισε. Η κατάσταση ενεργειακής σούπας δεν είναι τίποτα άλλο παρά λίγη φτηνή θερμότητα στην οποία δε μπορείς ούτε τα πόδια σου να ζεστάνεις.

Η σχέση αγαπητέ μου είναι ένας ύπνος σε ένα κρύο καταφύγιο κάτω από μία κουβέρτα, που όσο κοιμάσαι τόσο η κουβέρτα μικραίνει και τα πόδια σου αφήνονται εκτεθειμένα στο κρύο. Ή θα αποφασίσεις να ξυπνήσεις και να πας να χωθείς στο στρώμα κάποιου άλλου, καταδικάζοντας και αυτόν τον καημένο στο ίδιο μαρτύριο και μετά από λίγο θα ξανα ξυπνήσεις μετά από λίγο ξανά και ξανά κι έτσι μπορεί και να φτάσεις να κοιμηθείς μέχρι στις 12 αλλά με συχνές διακοπές, ή θα αγνοήσεις το φαινόμενο και θα κάνεις ότι δε τρέχει τίποτα και θα ξυπνήσεις τελικά γύρω στις 6.30 τα ξημερώματα, μόνος, με τον κώλο σου παγωμένο. Και ποιος νομίζεις ότι θα σε αφήσει να κοιμηθείς στο στρώμα του στις 6.30 το πρωί; Ε, κρυόκωλε;

Αγαπητή μου Πυθία. Μόλις έπαψα να είμαι ερωτευμένος με ένα παιδί που ήταν ο πρώτος μου έρωτας. Είμαι λίγο τρομοκρατημένος. Κάποιο μου λένε πως μια φορά ερωτευόμαστε στη ζωή μας. Άλλοι πάλι λένε ότι ερωτευόμαστε δύο: μία φορά νέοι και μία γέροι. Άλλοι λένε ότι δεν έχει όριο, μπορεί να ερωτευθούμε και δύο και πέντε και δέκα φορές, ανάλογα. Αχ, πες καλή μου Πυθία πόσες φορές ερωτευόμαστε; Μία; Δύο; Δέκα; Πόσες.

Πυθία: Που να ξέρω καλέ; Σε ότι όμως φορά το ποσοτικό ζήτημα σε παραπέμπω σε αυτό που λένε οι “str8” στον εαυτό τους όταν πάνε πρώτη φορά με άντρα: μία ίσον καμία.

Αγαπητή μου Πυθία. Από όσα ξέρω για τις κοινωνικές επαναστάσεις, το συμπέρασμα που βγάζω είναι ότι θα χρειαστεί να ασκηθεί πολύ βία, βία θανατερή, για να ξεμπερδέψουμε από τους διάφορους εθνικιστοσεξιστορατσιστές, καπιταλοκαταναλωτές, βιαστορουφιάνους, οπαδοχουλιγκάνους, φιλοτομαριστές, αφεντοαργηγοήρωες, ιμπεριαλιστοφαλλοκρατιστές, θρησκευτόπιστους, γραφειοκρατοκομματικοδίαιτους, αραβονοπαντρεμένους κι άλλους εχθρούς μας. Εγώ δεν έχω όρεξη να σκοτώνω δεξιά κι αριστερά και αν το κάνω έχω βάσιμες υποψίες ότι δε θα το αφήσω ποτέ κάτω το όπλο. Τι θα γίνει;

Ps. Δε φαντάζομαι να ελπίζεις σε κανενός τύπου εκπαίδευση γιατί με όλους αυτούς θα ξεχάσουμε κι αυτά που ξέρουμε.

Πυθία: Πράγματι, σ' όλες τις προηγούμενες επαναστάσεις έτσι έπρεπε να γίνει, κι απ΄ όσο ξέρω έτσι γινόταν, έστω κι αν χάναμε στο τέλος, ή στη μέση, ή πιο συχνά στην αρχή. Αυτή τη φορά τα πράγματα θα είναι τελείως διαφορετικά. Όλοι αυτοί που τόσο όμορφα περιέγραψες παραπάνω, είναι τόσο 'όλοι' και τόσο ζομπι-ποιημένοι που μόνοι τους θα κρεμαστούν από τις γραβάτες τους στην προσπάθειά τους να αρπάξουν το τελευταίο στην πόλη νεράντζι, θα ποδοπατηθούν στις κυλιόμενες των πολυκαταστημάτων βαστώντας αναμνηστικά από την επανάσταση, θα ετεροτεμαχιστούν με τις μηχανές του ζαμπόν για να γλείψουν τα υπολείμματα του τελειταίου σαλαμιού αέρος, θα καούν σε καραμπόλες της εθνικής οδού επειδή ένας από αυτούς επέμενε να θέλει να πληρώσει τα διόδια χωρίς να υπάρχει κανείς από δαύτους εκεί για να εισπράξει.

Εσύ φρόντισε μόνο να τα ηδονοβλέπεις όλα αυτά από κάπου ψηλά, να έχεις φυλαγμένο κάτω από τη μασχάλη σου το κυνικό σου αμύγδαλο και να μη λυπάσαι για κανένα τους – μάνα, αδερφό ή πρώην γκόμενο – όλοι κάνανε τις επιλογές τους. Άλλωστε, δε θα πάρει πολύ μέχρι να τελειώσει, και τότε θα κατεβούμε από τα παρατηρητήριά μας και θα περπατήσουμε ανάμεσά τους για να συλλέξουμε από τα παγωμένα δάχτυλά τους τα μονόπετρα που θα κοσμήσουν τις ντισκομπάλλες της νέας εποχής

κατέβασε όλο το τεύχος εδώ