Σαν σήμερα

Σαν σήμερα στις 27 Μαρτίου του 2014, λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ξεψυχά μόνος στο κελί του στις φυλακές Νιγρίτας ο 42χρονος Ιλί Καρέλι (ή Κουρντέτ Κούμε), μετά από πολύωρα βασανιστήρια που υπέστην από τους δεσμοφύλακές του. Μέχρι το γκρέμισμα και της τελευταίας φυλακής, έχουμε και δικούς μας λόγους να αφιερώνουμε αυτό το τεύχος στον Ιλί.

Ο Νίκος οδηγεί στην εθνική οδό Αθηνών Λαμίας. Ο ήλιος πέφτει και τον τυφλώνει. Το ραδιόφωνο δεν πιάνει καλά και όλα τα cd τα έχει βαρεθεί. Μπροστά του είναι για λίγο μια νταλίκα κόκκινη με βουλγάρικες πινακίδες. Αλλάζει ταχύτητα και τσιμπάει το δεξί του αρχίδι για να το αισθανθεί να ξεκολλάει. Προσπερνάει τη νταλίκα κοιτώντας δεξιά και προσπαθεί να τρέχει λιγότερο για να κερδίσει λίγο χρόνο παραπάνω σε οπτική επαφή. Μετά από πέντε έξι χιλιόμετρα αποφασίζει να σταματήσει σε ένα πάρκινγκ και να βαρέσει μια μαλακία με τον νταλικιέρης που δεν κατάφερε να δει. 

Σαν σήμερα

την Κυριακή 7 Αυγούστου 2010, Ο Κώστας θα ξυπνήσει αργά και λουσμένος στον ιδρώτα. Θα κάνει ένα δροσερό ντουζ, θα φτιάξει καφέ, θα ανοίξει το ραδιόφωνο, θα πάρει το κινητό και θα στείλει ένα μήνυμα στον Σταύρο που θα λέει ΑΝ ΘΕΣ ΚΑΤΙ ΝΑ ΜΟΥ ΠΕΙΣ ΠΕΣ ΤΟ ΜΟΥ και ΣΤΑΜΑΤΑ ΝΑ ΕΡΧΕΣΑΙ ΣΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΜΟΥ. 

Ο Σταύρος δεν θα απαντήσει.  

Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1989 ο Θοδωρής, αριστούχος του πολυτεχνείου αναχωρεί από τούτον τον κόσμο για να βαπτιστεί αδερφός Ναθαναήλ. Παράτησε το εργοτάξιο, την πόλη, τους φίλους, τα θερινά σινεμά, τις μπίρες, τη θάλασσα, τον ύπνο, και τη Μαρία πρώτη πρώτη και πήγε στη μονή Ιβήρων του Αγίου Όρους, για πάντα. Η πρώτη του επαφή με την εκκλησία ήταν στα δεκατρία του όταν εντελώς ξαφνικά, αν και παιδί αριστερών, αποφάσισε να γίνει παπαδοπαίδι για να δει, όπως είχε πει τότε στους φίλους του, τι έχει ο Πάπας κάτω από το ράσο του. Δε μάθαμε ποτέ τι είδε.  

Στις 22 Σεπτεμβρίου του 1989 επίσης βρέθηκαν από ομάδα αναρριχητών σκελετοί δύο ανδρών σε στάση 69. Τα σώματα τους πάγωναν, ξεπάγωναν και έλιωναν σε τακτά χρονικά διαστήματα τα τελευταία 63 χρόνια. Πιστεύεται ότι παρασύρθηκαν από μια χιονοστιβάδα κατά τη διάρκεια μιας επικίνδυνης ανάβασης. Στη μικρή παγωμένη σπηλιά που κατάφεραν να δημιουργήσουν με τα παλλόμενα κορμιά τους, και για το λίγο χρόνο που τους απέμενε, φέροντα να αποφάσισαν για πρώτη φορά στη ζωή τους να μην παίξουν κάποιο δράμα. Τα ονόματα τους δε δόθηκαν στη δημοσιότητα, μετά από παράκληση των οικογενειών. 

Στις 3 Ιανουαρίου του 2012 ο Νέστορος θα βγει για ένα ποτό με τον φίλο του τον Γιώργο και κάποια στιγμή πάνω στην κουβέντα θα πιάσει τον εαυτό του να (ξανά) κοιτάζει πίσω από το μπαρ, δίπλα στη μηχανή του καφέ, γιατί του φάνηκε ότι είδε τον Σάκη με τον οποίο έχουν χωρίσει εδώ και 17 χρόνια και τα είχαν μόλις ενάμιση χρόνο. Είναι δυνατόν;

Σαν σήμερα το Σάββατο 12 Ιουνίου, τις πρώτες πρωινές ώρες ο Παναγιώτης Δεληγιάννης διακομίστηκε στην εντατική με έντονη αφυδάτωση που του δημιούργησε πολλαπλές επιληπτικές κρίσεις. Είχε δει όλους τους πρώην γκόμενους του μαζί, σε μια μέρα. Και τους μέτρησε. Ήταν οχτώ. Η μέρα ήταν πολύ ζεστή. Είχε αποφασίσει να πάει για καφέ, μετά για μπάνιο λιμανάκια, μετά γκέι πράιντ, μετά κάνα μπαράκι, και μετά φυσικά πάρκο. Τον όγδοο, που ήταν ο δεύτερος κατά σειρά και ο ποιο σημαντικός, τον πέτυχε στο τσατ. Για να κοιμηθεί αποφάσισε να βαρέσει μια μαλακία στην οποία ξαφνικά εμφανίστηκαν και οι οχτώ μαζί. 

Σαν σήμερα στις 21 Οκτώβρη του 2003 πέθανε ο Λευτέρης Διαμαντόπουλος, σε ηλικία 71 ετών. Η κηδεία έγινε στο χωριό παρουσία της οικογένειας, γνωστών, φίλων συγχωριανών και του μεγάλου του αδερφού Παύλου που κάθονταν σε μια καρέκλα, ακουμπούσε στο μπαστούνι και που και που κοιτούσε τον νεκρό και έξυνε τ’ αρχίδια του. Οι συγγενείς είπαν ότι έχει άνοια. 

Σαν σήμερα ο Β. Γ. θα πάρει ένα ακόμα μακροσκελές τηλεφώνημα για να μιλήσει στη μάνα του, θα προσπαθήσει να τα πει στους φίλους και στους καθηγητές τους, ότι φοβάται, ότι δεν αντέχει άλλο, ότι θέλει βοήθεια, για να λάβει άλλη μια φορά την ίδια απάντηση, ότι θα πρέπει να τα καταφέρει, μόνος του, να γίνει σαν αυτούς που τόσο καιρό τον βασανίζουν, τον απειλούν, τον τρομάζουν -  άντρας. 

Σαν σήμερα θα βρεθεί το πτώμα του σε προχωρημένη σήψη, μόνο του, δίπλα στην όχθη ενός ρέματος, στην ησυχία που τη διαταράσσει ο θόρυβος της έκπληξης που εκφράζουν διάφοροι σε διαφορετικούς τόνους για το γεγονός ότι τελικά δεν τα καταφέρνουν όλοι - μόνοι τους.

Σαν σήμερα σύσσωμη η ελληνική κοινωνία, μάτσο αρρενωπή ετερόφυλη πατριαρχική σεξιστική, θα εκφράσει μια απενοχοποιημένη μεταφυσική ευχή να μην τύχει και συμβεί ξανά και σε κανέναν αυτό - αυτό που με συστηματικότητα χτίζουν ως το πλέον πιθανό ενδεχόμενο. 

Σαν σήμερα ο Β. Γ. θα ταφεί στο πατρικό χωριό, στον τόπο καταγωγής αυτού και των βασανιστών του, στο τόπο που έζησε για πάντα εξόριστος, κι όλοι αυτοί, συνομήλικοι, συγχωριανοί, συμμαθητές, περήφανοι πέτσακες θα παρευρεθούν στην κηδεία, σε μια ακόμα επίδειξη τεστοστερόνης, μη αφήνοντάς τον μόνο του ούτε εκεί, ούτε τότε, και δείχνοντας με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο πώς πρέπει να είσαι για να ζεις, πώς μοιάζει ο νικητής και πώς είναι ο νικημένος.

Σαν σήμερα, στην κηδεία, η μάνα του θα δηλώσει πόσο περήφανη είναι για το γιο της, τώρα που είναι νεκρός κι άρα μπορεί να γίνει και ήρωας, και σίγουρα δεν μπορεί πια να τους ξεφτιλίσει με τη ζωντάνια του και τη χαρά του. 

Σαν σήμερα τα αδέρφια και οι φίλοι του θα του αφιερώσουν λόγια μίσους σε ρίμα αντρίκειας μαντινάδας με αετούς, παλικάρια, κι ατσάλινα κορμιά, για να του υποσχεθούν πως ό,τι τον στρίμωχνε στη γωνία του κόσμου, όρθιο στο ένα πόδι, θα είναι εκεί για κάμποσο καιρό ακόμα, θα συνεχίζει να εκκολάπτεται ως ανθός της ελληνικής νεολαίας. 

Σαν σήμερα οι ηθικοί αυτουργοί θα εκφράσουν την ιδέα για άλλη μια φιέστα, που θα λιγοστέψει κι άλλο τις τύψεις τους: να πάρει το όνομά του ο τελευταίος τόπος που μαρτύρησε - και πού ξέρετε μπορεί στο μέλλον να εκθέσουν και τα όργανα του βασανισμού του.  

Σαν σήμερα, πάνω στην απώλειά του, οι διάφοροι ειδικοί θα ερμηνεύσουν, θα εκλογικεύσουν, θα ιατρικοποιήσουν, θα δραματοποιήσουν, θα κινδυνολογήσουν, θα πουλήσουν, θα σχετικοποιήσουν, θα προβλέψουν, θα σχεδιάσουν, θα ηρεμήσουν, θα ξεχάσουν, θα ευχηθούν και θα κοιμηθούν ήσυχοι. Κι άλλοι θα ταυτιστούν, θα τρομάξουν, θα λουφάξουν, θα επιτρέψουν, θα παρατήσουν, θα φύγουν, θα επιστρέψουν, θα ηρεμήσουν και θα κοιμηθούν ήσυχοι. Κι άλλοι θα κλάψουν τους νεκρούς τους σιωπηλοί, θα καταγγείλουν, θα ελπίσουν, θα ξεχάσουν, θα ηρεμήσουν και θα κοιμηθούν, αλλά δε θα ησυχάσουν.